Şafak

Hayal meyal hatırlıyorum. Ayrılma vaktimiz geldiğinde beni nasıl bırakmadığını, sımsıkı sarıp sarmaladığını, kollarını nasıl kenetleyip beni kafese aldığını. Zamanın durmasını istediğim nadir zamanlardan biriydi. Sonra arkama bile bakmadan senden nasıl kaçarak ayrıldığım o korkunç ân. Cehenneme düştüğümü hissettiğim, çırpınışlarımın kaçınılmaz olduğu o sersem ân.