İnsanlar neden durmaktan korkuyor? Hayatın bize öğretildiği gibi, hep bir sistemin parçasında idame ettiriyoruz yaşamımızı. Okul, iş hayatı, evlilik, çocuk ve yaşlılık… Bedenimiz sadece yaşlanıyor. Ruhumuzun ise daha çok yapacak şeyi var.
Şimdi bundan beş yıl öncesine gidin. 5 yıl önce hayatınız nasıldı? O yıllarda görüştüğünüz insanların kaçı şu an hayatınızda? Düşüncelerinize dikkat edin. Eski düşünceleriniz hala daha şu anki gerçekliğinizi yansıtıyor mu? Doğru bildikleriniz yerini yanlışla değiştirdi mi? Yoksa esnemeye mi başladınız?
Anlamlandırmak nedir? Hayatımızda neleri anlamlandırıyoruz ve bu yüzden neleri bırakamıyoruz?
‘Kendini, kendi kendine araştır, keşfet. Başkalarının senin yolunu senin için belirlemelerine izin verme. O senin, sadece senin yolundur. Diğerleri o yolu seninle birlikte yürüyebilirler; fakat hiç kimse o yolu senin için yürüyemez. ‘ Aborjin Sözü
Yaşadığımız her üzücü, travmatik olayların kökü aslında sevgiyi seçmediğimiz için gerçekleşiyor. Düşünsenize, daha çocukken, oyun arkadaşlarınızı dışladığınızı veya dışlandığınız zamanları…
Başkalarını düşündüğümüz kadar kendimizi düşünsek, güneş doğar içimizde. Aman onlar üzülmesin, aman yanlış anlamasınlar diye diye kendimizi küstürdük hayata.