Duyulan Yeni Bir Şiir; ‘Bilemedim.’
Koskoca bir kitabı bilgisayarımdaki notlara yazmış biri olarak bunun uğurlu olduğuna inancım komik gelse de herkesin yazma yerinin ve kendini rahat hissettiği yerin farklı olduğuna inanırım.
Koskoca bir kitabı bilgisayarımdaki notlara yazmış biri olarak bunun uğurlu olduğuna inancım komik gelse de herkesin yazma yerinin ve kendini rahat hissettiği yerin farklı olduğuna inanırım.
Güneşi gören içsel gözün
Yakıyor karanlıktaki gölge silüetleri
Değiştiriyor gözlerdeki hakikati
Nefes, bir nefes kadar yakın
Bir nefes kadar hazır, açık ve
görünmez
Bugün tam bir yıl oldu. Vefatının ardından hissettiğim yoğun duygular sonucu bestelediğim ‘Zihin (Mind)’ parçasını dinleyerek seni anıyorum sevgili oğlum. Biliyorum hiç kimsenin yeri bir başkasıyla dolmaz, dolamaz. Senin yerin de kalbimin hep en güzel yerinde olacak.
Tesadüf deyiverdim aklıma düşünce
Rüyama girince sen, guguklu saat öttü de
Bana mısın demedim, tesadüfen dedim
Unutma sevgili dost,
Dünyanın yükü omuzlarında gibi hissettiğinde,
Bil ki kalbinin içinde tüm dünya
Bazı anlar vardır hayatınıza damga vurur. Uzun bir paragrafın ortasındaki ünlem gibidir ya da uzun bir cümlenin içindeki virgül gibi.. Belki de bu anları yaşarken tam olarak anda kaldığımız için bize vurucu gelir. Cookie’nin ölüm anı ve bir gün öncesi benim için böyleydi işte.
2018 ne hızlı bir yıl. Öyle hızlı ki hayatımdaki değişimleri, kendimi artık ben bile takip edemiyorum. Yıllar git gide hızlanırken bizler rollerimizi yapıp geçiyoruz. Hangi role tutunduysam o rol beni bıraktı. Yıllar bana, girmeye çalıştığım rollerin çok daha ötesinde biri olduğumu hissettirdi. Bu varlık haline gelmem için genişlemem gerekiyordu.
Bir yolculuğa çıktım, hayatım değişti diyenlere inat. Sadece bir yolculuk değiştirmedi ki beni… Bütün bu sürece ne demeli? Her gün değişiyorum ben, bazen küçük kıpırtılarla, bazen de hiç belli etmeden kendini.
Bir andan ibaret koskoca hayat
Hangi an bize ait, tutamadık gitti
Dipsiz bir kuyu gibi son yok