Bugün tam bir yıl oldu. Vefatının ardından hissettiğim yoğun duygular sonucu bestelediğim ‘Zihin (Mind)’ parçasını dinleyerek seni anıyorum sevgili oğlum. Biliyorum hiç kimsenin yeri bir başkasıyla dolmaz, dolamaz. Senin yerin de kalbimin hep en güzel yerinde olacak.
Bu dünyada acı çeken sadece bir varlık bile kalsa dünya tam olarak cenneti yaşamış olmaz. Uyanın sevgili dostlar, uyanın da acımız bitsin artık. Birleşelim artık sevgiyle birbirimize. Uyanın…
Bazı anlar vardır hayatınıza damga vurur. Uzun bir paragrafın ortasındaki ünlem gibidir ya da uzun bir cümlenin içindeki virgül gibi.. Belki de bu anları yaşarken tam olarak anda kaldığımız için bize vurucu gelir. Cookie’nin ölüm anı ve bir gün öncesi benim için böyleydi işte.
Derler ki normal doğum yapan bir annenin bebeğini ilk kucağına aldığı an, kalbi koşulsuz sevgiye açılır. Bu yüzden mutluluk gözyaşları akar, sonsuz sevgi seli ile birbirlerine bağlanırlar.